Den sociala, ekonomiska, politiska

Den sociala, ekonomiska, politiska och kulturella kontexten inom vilken äldreomsorgen i Sverige verkar, har förändrats mycket sedan dess uppkomst vid början av 1900-talet. I fokus har alltid frågan om vem som ska ha det primära ansvaret för de äldre hjälpbehövande - familjen eller samhället - varit (M Sand 2007).
Om man ser på detta historiskt kan vi se att samhället alltid har tagit ett visst ansvar för de äldre, men att fram till 1956 var detta primärt familjens ansvar. De äldre som inte klarade sig själva och inte hade anhöriga att förlita sig på, var hänvisade till den kommunala fattigvården, medan de som hade råd kunde köpa vård och omsorg (Edebalk 1990; M Sand 2007).
Genom en rad förändringar som gjorts i lagstiftningen under 1900-talet har dock successivt omsorgen om de äldre hjälpbehövande gått från att ha varit de anhörigas - framför allt de vuxna barnens, till att bli samhällets - framför allt kommunernas, ansvar (M Sand, 2007). Den första förändringen utgjordes av införandet av en allmän pensionsförsäkring 1913, som gjorde att ansvaret för de äldre kunde flyttas från den kommunala fattigvården och istället övertas av staten (Edebalk 2003;1990; M Sand 2007). En annan förändring utgjordes av den starka utbyggnaden av ålderdomshem, som skedde under första halvan av 1900-talet. Ålderdomshemmen var länge den enda vårdformen för äldre. Ett ökat antal äldre i kombination med en otillräcklig samhällsekonomi omöjliggjorde dock en utveckling mot fortsatt utbyggnad, och kritik kom att riktas mot den. Detta, tillsammans nya förutsättningar, exempelvis ett utökat pensionssystem 1946, gjorde att alternativa vårdformer började ta form vid 1900-talets mitt (Edebalk 2003;1990; Odén 1985).
Bland annat öppnade detta upp för utvecklandet av hemhjälp, eller hemtjänst som det idag kallas, som ett alternativ för de äldre som nu kunde klara sig tillräckligt bra i det egna hemmet för att inte behöva flytta till ålderdomshem. Verksamheten anammades snabbt av ansvariga för äldreomsorgen, som i och med denna fick tillgång till ett billigare alternativ till institutionsvården. Så småningom fick vi en ny politisk riktning mot vård i hemmet - startskottet för den så kallade hemmaboendeideologin (Edebalk 1990; Edebalk 2003; Szebehely 1995). Både Ulmanen (2006, s.18) och M Sand (2007, s.65) kallar detta för en valfrihetsrevolution, och syftar då både på de äldre - fattiga som rika - som för första gången i historien fick möjlighet att leva ett liv utan fullständigt beroende av familjen, och på deras vuxna barn - i regel döttrar, som i och med detta kunde välja att lönearbeta.
Hemtjänstens verksamhet expanderade snabbt och kraftigt ända fram till slutet av 70-talet. Efter detta vände dock utvecklingen mot en minskning av antalet med hemhjälp. Samma sak gäller utvecklingen av institutionsvården (Szebehely, 1995). Denna utveckling kommer vi i denna uppsats att ha anledning att återkomma till, vilket görs under nästa rubrik.
1956 kom dessutom en ny Socialhjälpslag, vilken ersatte den gamla så kallade Fattigvårdslagen. I och med denna lag stärktes de äldres självständighet ytterligare. Bland annat
T. Rönnbäck & A. Radyn
5
innebar lagen möjligheter för äldre att få rätt till socialhjälp, med följden att eventuella vuxna barns juridiska skyldigheter att sörja för den äldre därmed upphörde (Odén 1985). Samma skyldigheter togs ur familjelagstiftningen 1979 (Sundström & Johansson 2005). Syftet med detta var bland annat att göra äldre mindre beroende av sina barn, något som stärktes ytterligare genom att kommunerna, i samband med den kraftiga expansionen av offentlig sektor under 60- och 70-talen, blev skyldiga att tillhandahålla boende och omsorg för dessa (SOU 1997:170, i M Sand 2007). Motiven för denna utveckling var bland andra att i större utsträckning kunna säkra den äldres välbefinnande. Detta då man sett att äldre kunde fara illa på grund av att anhöriga av olika anledningar inte klarade av att ge den äldre god omvårdnad (M Sand 2007).

Resultat (thailändska) 1:

บริบททางสังคม เศรษฐกิจ การเมือง และวัฒนธรรมในการดูแลผู้สูงอายุในสวีเดน ดูเหมือนจะ มีการเปลี่ยนแปลงมากตั้งแต่ที่เกิดขึ้นในศตวรรษที่ 20 ต้น โฟกัสอยู่เสมอคำถามของที่ควรมีความรับผิดชอบหลักสำหรับผู้สูงอายุยากจนครอบครัวหรือสังคม-ถูก (M ทราย 2007)ถ้าคุณดูที่อดีต เราจะเห็นว่า สังคมได้เสมอรับผิดชอบบางอย่างสำหรับผู้สูงอายุ แต่จนถึงปี 1956 นี้เป็นหลักความรับผิดชอบที่ครอบครัว ผู้สูงอายุที่ล้มตัวเอง และไม่มีญาติพึ่ง ถูกเรียกว่าการดูแลไม่ดีท้องถิ่น ในขณะที่ผู้ที่สามารถจ่ายได้ซื้อสุขภาพและการดูแลระยะยาว (Edebalk 1990 ม.ทรายปี 2007)ผ่านชุดของการเปลี่ยนแปลงกฎหมายในศตวรรษ 20 ไร ค่อย ๆ ดูแลผู้สูงอายุต้องได้หายไปจากการครอบครัวอย่างยิ่งผู้ใหญ่ เด็กในสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งรัฐบาลท้องถิ่น ความรับผิดชอบ (ม.ทราย 2007) การเปลี่ยนแปลงแรกแนะนำประกันบำนาญทั่วไปในปี 1913 ซึ่งหมายถึง ว่า ความรับผิดชอบสำหรับผู้สูงอายุสามารถย้ายออกจากการดูแลไม่ดีชุมชน และดำเนินการแทน โดยรัฐ (Edebalk 2003; 1990 ม.ทรายปี 2007) การเปลี่ยนแปลงอื่นขยายตัวแข็งแกร่งของการเกษียณอายุภายในบ้าน ที่ทำในช่วงแรกของศตวรรษ 20 คนเก่าบ้านยาวแบบฟอร์มเฉพาะของการดูแลผู้สูงอายุได้ การเพิ่มขึ้นของจำนวนผู้สูงอายุร่วมกับเศรษฐกิจชาติพอ precluded ไร แนวโน้มต่อการขยายตัวอย่างต่อเนื่อง และวิจารณ์ถูก levelled กับมัน ตามเงื่อนไขใหม่ เป็นระบบการขยายเพนชั่นในปี 1946 นำไปสู่แบบฟอร์มอื่นดูแลเริ่มการใช้รูปร่างที่ตรงกลางของศตวรรษ 20 (Edebalk 2003; 1990 O ปี 1985)ต่าง ๆ นี้เปิดขึ้นสำหรับพัฒนาประเทศช่วยเหลือ หรือดูแลบ้านเรียกว่าวันนี้ เป็นทางเลือกสำหรับผู้สูงอายุซึ่งตอนนี้ สามารถได้รับ โดยดีพอในบ้านตนเองไม่ต้องไปบ้านเกษียณอายุ การดำเนินงานถูกนำมาใช้ได้อย่างรวดเร็วโดยรับผิดชอบการดูแลผู้สูงอายุ นี้เป็นทางเลือกถูกกว่าการ institutionalization ในที่สุด เรามีทิศทางทางการเมืองใหม่ของเริ่มต้นดูแลบ้านเรียกว่า hemmaboendeideologin (Edebalk 1990 Edebalk 2003 Szebehely 1995) ทั้งนี้ Ulman (2006, p. 18) ทราย M (2007, p. 65) โทร valfrihetsrevolution แบบนี้ และอ้างอิงทั้งมรดกยากจนเป็นคนรวยซึ่งเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์มีโอกาสมีชีวิตโดยไม่ขึ้นอยู่อย่างสมบูรณ์ ในครอบครัว และเด็กผู้ใหญ่-เป็นกฎ ธิดา เช่นนี้สามารถเลือกให้ทำงานได้บ้านบริการธุรกิจขยายอย่างรวดเร็ว และโยคะจนถึง 70 สาย ' s หลังจากนี้ อย่างไรก็ตาม เปิดแนวโน้มต่อการลดลงในจำนวนที่มีในประเทศ เหมือนใช้กับการพัฒนาของสถาบัน (Szebehely, 1995) การพัฒนานี้ เราจะในกระดาษนี้มีเหตุผลที่จะกลับมา ซึ่งภายใต้หัวข้อถัดไปในปี 1956 การบริการสังคมกฏหมายใหม่ แทนเก่าที่เรียกว่าพระราชบัญญัติสุขภาพไม่ดีดังนั้น กฎหมายนี้ความเข้มแข็งความเป็นอิสระของผู้สูงอายุเพิ่มมากขึ้น ต่าง ๆเช่นอาร์เอ Radyn5กฎหมายหมายถึง โอกาสสำหรับคนสูงอายุจะได้รับสิทธิ์ในการช่วยเหลือสังคม มีสัจจะที่ภาระผูกพันตามกฎหมายของเด็ก ๆ ผู้ใหญ่ให้เก่าจึงมาถึงสิ้นสุด (O 1985) ข้อผูกมัดเดียวกันที่ได้มาจากกฎหมายครอบครัว 1979 (s & J 2005) จุดประสงค์ถูกต้องขึ้นอยู่กับอายุน้อยในเด็ก สิ่งซึ่งมีความเข้มแข็งโดยหน่วยงานท้องถิ่น พร้อมกับการขยายขนาดใหญ่ของภาครัฐในปี 1960 และ ' 70s มีหน้าที่ต้องให้บริการที่พัก และดูแลเหล่านี้ (โซ 1997:170 ในปี 2007 ทราย M) เหตุผลในการพัฒนานี้ได้มากขึ้นเพื่อสวัสดิการของผู้สูงอายุ เวลานี้จะเห็นได้ว่า ผู้สูงอายุสามารถคุกไม่ดีเนื่องจากครอบครัวสมาชิก สำหรับเหตุผลต่าง ๆ ไม่สามารถให้พยาบาลดีเก่า (M ทราย 2007)

Resultat (thailändska) 2:

สังคมเศรษฐกิจบริบททางการเมืองและวัฒนธรรมในการที่ผู้สูงอายุในสวีเดนดูเหมือนจะมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นมากตั้งแต่ในช่วงต้นทศวรรษ 1900 โฟกัสอยู่เสมอคำถามของผู้ที่ควรจะมีความรับผิดชอบหลักสำหรับผู้สูงอายุในความต้องการ - ครอบครัวหรือชุมชน. - รับ (M ทราย 2007)
ถ้าคุณดูที่นี้ในอดีตเราจะเห็นสังคมที่มักจะมีความรับผิดชอบบางอย่างสำหรับผู้สูงอายุ แต่จนถึง 1956 นี่เป็นความรับผิดชอบหลักของครอบครัว ผู้สูงอายุที่ไม่สามารถตัวเองและไม่ได้มีญาติพึ่งพาได้รับการเรียกว่าโล่งใจที่ไม่ดีในเขตเทศบาลเมืองขณะที่ผู้ที่สามารถจ่ายได้สามารถซื้อการดูแลสุขภาพ (Edebalk 1990; M ทราย 2007).
ผ่านชุดของการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับการออกกฎหมาย ในช่วงปี 1900 ได้ค่อยๆดูแลผู้สูงอายุที่ต้องการความช่วยเหลือได้หายไปจากการเป็นสมาชิกในครอบครัว - โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กผู้ใหญ่ที่จะเป็นชุมชน - โดยเฉพาะอย่างยิ่งรัฐบาลท้องถิ่นมีความรับผิดชอบ (M ทราย, 2007) การเปลี่ยนแปลงครั้งแรกประกอบด้วยการแนะนำของเงินบำนาญสากลในปี 1913 ซึ่งหมายความว่าความรับผิดชอบสำหรับผู้สูงอายุอาจจะย้ายจากเทศบาลบรรเทายากจนและสันนิษฐานแทนโดยรัฐ (Edebalk 2003; 1990; M ทราย 2007) การเปลี่ยนแปลงอื่นถูกสร้างขึ้นโดยการขยายตัวที่แข็งแกร่งของบ้านที่อยู่อาศัยซึ่งเกิดขึ้นในช่วงครึ่งปีแรกของปี 1900 บ้านวัยชราก็ยังคงรูปแบบเฉพาะของการดูแลผู้สูงอายุ จำนวนที่เพิ่มขึ้นของผู้สูงอายุในการรวมกันกับเศรษฐกิจของประเทศไม่เพียงพอทำให้มันเป็นไปไม่ได้ แต่แนวโน้มการขยายตัวต่อไปและวิจารณ์ได้โดยตรงต่อมัน นี้พร้อมเงื่อนไขใหม่เช่นเงินบำนาญที่เพิ่มขึ้นในปี 1946 คือการที่รูปแบบทางเลือกของการดูแลเริ่มเป็นรูปเป็นร่างในปี 1900 กลาง (Edebalk 2003; 1990; Oden 1985).
เหนือสิ่งอื่น ๆ นี้เปิดขึ้นสำหรับการพัฒนาของบ้านช่วยเหลือหรือบ้านช่วยเหลือซึ่งวันนี้จะเรียกว่า เป็นทางเลือกสำหรับผู้สูงอายุที่ตอนนี้สามารถรับมือได้ดีพอในบ้านของตัวเองที่ไม่ได้มีการย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านที่อยู่อาศัย ธุรกิจถูกนำมาใช้อย่างรวดเร็วโดยที่รับผิดชอบในการดูแลของพวกเขาที่มีนี้มีการเข้าถึงทางเลือกที่ถูกในการดูแลสถาบัน ในที่สุดเรามีทิศทางการเมืองใหม่ของการดูแลที่บ้าน - จุดเริ่มต้นของอุดมการณ์ที่อาศัยอยู่ในบ้านที่เรียกว่า (Edebalk 1990; Edebalk 2003; Szebehely 1995) ทั้งสอง Ulmanen (2006, หน้า 18) และเอ็มแซนด์ (2007, p.65) นี้เรียกว่าการปฏิวัติเสรีภาพและมีจุดมุ่งหมายทั้งผู้สูงอายุ - คนรวยและคนจน - ซึ่งเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ที่มีโอกาสที่จะมีชีวิตอยู่ชีวิตโดยไม่ต้อง อย่างเต็มที่ขึ้นอยู่กับครอบครัวและเด็กผู้ใหญ่ของพวกเขา -.
มักลูกสาวที่ในการทำเช่นนั้นอาจจะเลือกที่จะทำงานสำหรับการจ่ายหน้าแรกช่วยเหลือธุรกิจขยายตัวอย่างรวดเร็วและอย่างมีนัยสำคัญจนกว่าจะสิ้นสุดของยุค70 หลังจากนี้ แต่หันแนวโน้มที่มีต่อการลดจำนวนของแม่บ้านที่ เช่นเดียวกับการพัฒนาของการดูแลสถาบัน (Szebehely, 1995) การพัฒนานี้เราจะอยู่ในบทความนี้จะมีเหตุผลที่จะกลับมาซึ่งจะกระทำภายใต้หัวข้อต่อไป.
1956 ยังมาทำหน้าที่ให้ความช่วยเหลือสังคมใหม่ซึ่งแทนที่เก่าที่เรียกว่าพระราชบัญญัติการบรรเทาแย่ กฎหมายนี้มีความเข้มแข็งเป็นอิสระของผู้สูงอายุต่อไป เหนือสิ่งอื่นใดตัน
Rönnbäckและเอ Radyn
5 โอกาสเพิ่มเติมพระราชบัญญัติสำหรับผู้สูงอายุที่จะมีสิทธิ์ได้รับความช่วยเหลือทางสังคมที่มีผลที่ภาระทางกฎหมายเด็กผู้ใหญ่ใด ๆ ที่จะให้สำหรับผู้สูงอายุจึงหยุด (Oden 1985)
ภาระหน้าที่เดียวกันนี้ถูกนำออกมาของรหัสครอบครัว 1979 (Sundstrom Johansson และ 2005) วัตถุประสงค์ของการนี้คือการทำให้ผู้สูงอายุน้อยขึ้นอยู่กับเด็กของพวกเขาซึ่งได้รับความเข้มแข็งต่อไปโดยเทศบาลในการเชื่อมต่อกับการขยายตัวที่แข็งแกร่งของภาครัฐในช่วงยุค 60s และ 70s, จำเป็นต้องให้ที่พักและการดูแลสำหรับพวกเขา ( SOU 1997: 170 ในเอ็มแซนด์ 2007) เหตุผลในการพัฒนานี้เป็นหนึ่งในกลุ่มคนอื่น ๆ ในระดับสูงเพื่อให้แน่ใจว่าสวัสดิการของผู้สูงอายุ นี่คือเมื่อพูดถึงคนที่มีอายุมากกว่าจะมาถึงอันตรายเพราะญาติด้วยเหตุผลต่างๆไม่สามารถที่จะให้การพยาบาลที่ดีเก่า (เอ็มแซนด์ 2007)

Resultat (thailändska) 3:

ในสังคมเศรษฐกิจการเมืองและวัฒนธรรมซึ่งภายในบริบทของการดูแลผู้สูงอายุในประเทศสวีเดนเป็นไปได้ที่จะมีการเปลี่ยนแปลงไปมากนักนับตั้งแต่ก่อตั้งในช่วงต้นของปี 2443 โฟกัสอยู่เสมอมีคำถามที่ผู้ที่ควรมีความรับผิดชอบหลักในผู้สูงอายุคนขัดสน - ครอบครัวหรือสังคม - ได้รับการ ( ม . 2007 ทราย
ถ้าคุณมองไปที่ประวัติศาสตร์แห่งนี้เราสามารถเห็นว่าสังคมจะทำเฉพาะที่มีหน้าที่รับผิดชอบสำหรับผู้สูงอายุแต่ถึงค . ศ . 1956 ที่ซึ่งอยู่ในความรับผิดชอบของครอบครัว ผู้สูงอายุผู้คนที่ไม่ได้เป็นของตนเองที่มีการจัดการและไม่มีญาติที่จะพึ่งพาได้รับการอ้างถึงในการขอรับความช่วยเหลือของเทศบาลในขณะที่ผู้ที่จะซื้อได้ในการซื้อผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพและการดูแลทางสังคม ( Edebalk ปีค . ศ . 1990 ; M ) . 2007 ทราย
ผ่านชุดของการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในระหว่างปี 2443 ได้มีการออกกฎหมายแต่การดูแลอย่างค่อยเป็นค่อยไปของผู้สูงอายุคนขัดสนให้พ้นไปจากที่เคยต้องมีญาติ - สำหรับผู้ใหญ่โดยเฉพาะในเด็กที่มีให้เพื่อเป็นสังคม - โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมือง , ความรับผิดชอบ ( ม . ทราย 2007 ) ในครั้งแรกที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้รับการแนะนำในค . ศ . 1913 ประกันภัยเงินบำนาญแบบทั่วไป ,ตามที่คุณคิดว่าความรับผิดชอบสำหรับผู้สูงอายุผู้ที่อาจจะย้ายออกจากเขตเทศบาลเพื่อขอความช่วยเหลือและแทนที่จะถูกนำมาจากรัฐ ( Edebalk 2003 ; ปีค . ศ . 1990 ; M ทราย 2007 ) อีกหนึ่งความเปลี่ยนแปลงที่ขยายตัวดีขึ้นของบ้านเก่าซึ่งได้เกิดขึ้นในระหว่างช่วงครึ่งแรกของปี 2443 การติดตั้งนั้นใช้เวลานานในการดูแลผู้ป่วยที่บ้านเท่านั้นสำหรับผู้สูงอายุการเพิ่มจำนวนของคนรุ่นเก่าในกรณีที่ใช้งานร่วมกับความไม่เพียงพอทำให้มันเป็นไปไม่ได้ , เศรษฐกิจอย่างไรก็ตามแนวโน้มที่นำไปสู่การขยายตัวได้อย่างต่อเนื่องและการวิจารณ์การนำไปปฏิบัติในทางตรงข้าม ให้ร่วมกันนี้เงื่อนไขใหม่เช่นการขยายระยะเวลาการจัดทำแผนเงินบำนาญในปี 1946 ได้เริ่มการบำบัดทางเลือกที่จะถ่ายรูปร่างในช่วงต้นปี 2443 ( Edebalk ของฉัน 2003 ; ปีค . ศ . 1990 ; 1985 . Odén
ท่ามกลางสิ่งอื่นๆซึ่งเปิดให้บริการสำหรับการพัฒนาภายในประเทศที่มีวิธีใช้ , หรือการดูแลเด็กที่ได้รับการเรียกขานว่าวันนี้จะเป็นอีกทางเลือกหนึ่งสำหรับผู้สูงอายุผู้ซึ่งอาจได้รับการดีพอที่จะอยู่ในบ้านของตนเพื่อที่เราจะไม่จำเป็นต้องย้ายไปยังบ้านของคนเก่า ธุรกิจก็เป็นได้อย่างรวดเร็วโดยที่หายไปซึ่งมีหน้าที่รับผิดชอบในการให้ผู้สูงอายุและพร้อมด้วยต้องเข้าไปนี้ซึ่งมีราคาถูกกว่าเพื่อยกเลิกการ institutionalisation ได้และในที่สุดเราก็จะได้รับการเมืองใหม่ตามทิศทางของการดูแลสุขภาพที่บ้าน - การเริ่มต้นการยิงปืนสั้นสำหรับสิ่งที่เรียกว่า hemmaboendeideologin ( ค . ศ . 1990 ; Edebalk Edebalk 2003 ; Szebehely 1995 ) ทั้งปี 2006 , P. Ulmanen ( 18 ) และม . ทราย ( 2007 p 65 ) จะเรียกสิ่งนี้ว่า valfrihetsrevolution ,และมีเป้าหมายที่เก่ากว่าทั้งสองเป็นที่น่าสงสาร - Rich - ซึ่งเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ได้มีโอกาสในการใช้ชีวิตโดยไม่ขึ้นอยู่กับการจัดให้บริการอย่างครบครันของครอบครัวและเด็ก - ผู้ใหญ่ของพวกเขาในฐานะที่เป็นกฎให้กับบุตรสาวคนนี้อาจเลือกที่จะได้ lönearbeta
Hemtjänstens ขยายตัวขึ้นอย่างรวดเร็วและชัดเจนจากกิจกรรมด้านขวาขึ้นไปที่ส่วนท้ายของศตวรรษที่ 70 ที่หลังจากนี้อย่างไรก็ตามการหันไปหาในการลดจำนวนของที่พร้อมด้วยความช่วยเหลือจากต่างประเทศ สิ่งที่เหมือนกันสำหรับการพัฒนาแบบ de institutionalisation Szebehely ( 2538 ) การพัฒนานี้เราจะอยู่ในวิทยานิพนธ์ที่มีเหตุผลนี้กลับมาใช้ซึ่งได้รับการดำเนินการในระหว่างอยู่ในหัวข้อถัดไป ในปี 1956 นอกจากนี้ยังมี
ใหม่ซึ่งจะเป็นการแทนที่ Socialhjälpslag เก่าที่ได้รับการเรียกขานว่า Fattigvårdslagen ได้ด้วยกฎหมายนี้ได้สถาปนาความเป็นอิสระของผู้สูงอายุขึ้นไปอีกขั้น ท่ามกลาง 2
4 T Rönnbäck & A Radyn
5
หมายความว่ากฎหมายว่าด้วยโอกาสสำหรับคนรุ่นเก่ากว่าคุณจะได้รับสิทธิในการช่วยเหลือสังคมโดยส่งผลให้มีผู้ใหญ่ภาระหน้าที่ตามกฎหมายของเด็กเพื่อตรวจสอบให้แน่ใจว่ารุ่นเก่ากว่าดังนั้นจึงเลิก ( ค . ศ . 1985 ) Odén ภาระหน้าที่เดียวกันได้ถูกนำตัวไปจากกฎหมายครอบครัวปี 2522 ( & Sundström พอปี 2548 )วัตถุประสงค์ของการนี้เป็นท่ามกลางสิ่งอื่นๆเพื่อทำให้น้อยกว่าขึ้นอยู่กับรุ่นเก่ากว่าลูกของตนซึ่งเป็นบางสิ่งบางอย่างที่มีอำนาจมากขึ้นโดยการเมือง , ในบริบทของการขยายตัวของธุรกิจได้อย่างมากทั้งในส่วนของภาครัฐในระหว่าง 60 และ 70 วินาที , มีกิจจำเป็นต้องดูแลและที่พักให้สำหรับการดำเนินการเหล่านี้ ( ค . ศ . 1997 : 170 ให้ครางเป็นในม . ทราย 2007 )สำหรับเหตุผลในการพัฒนานี้ก็ให้คนอื่นๆที่จะมาใช้ในระดับที่สามารถรักษาความปลอดภัยให้กับสวัสดิการของคนรุ่นเก่ากว่า ที่เป็นเช่นนี้เนื่องจากซึ่งจะพบว่าสามารถไปได้แย่มากที่เก่ากว่าเนื่องจากว่าญาติของเหตุผลที่แตกต่างกันไม่ได้รับการบริหารจัดการเพื่อทำให้การดูแลเอาใจใส่ที่ดีที่เก่ากว่า ( ม . ทราย 2007 )